Σάββατο 14 Μαΐου 2016

FINAL 4 BERLIN ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΙ: ANTE PORTAS



Ο Ιτούδης, δεχόμενος δικαίως κριτική για την άμυνα της ομάδας του όλη τη χρονιά, επικράτησε πρώτα από την άμυνα του, αντιμετωπίζοντας και ξεπερνώντας στον πρώτο ημιτελικό του Βερολίνου την κορυφαία άμυνα της διοργάνωσης. Ο Obradovic, παρουσιαζόμενος ως φαβορί λόγω της ικανότητάς του να ελέγχει το ρυθμό ενός αγώνα, αγχώθηκε και κινδύνεψε να χαθεί στο ρυθμό της Laboral, χωρίς ποτέ να καταφέρει να τον αναχαιτίσει, επιστρατεύοντας τελικά την ικανότητα του Σλούκα να ορίζει τον ίδιο αυτό ρυθμό. Το Hoop Fiction, δοκιμάζοντας τα αντανακλαστικά του, σε δυο εκ διαμέτρου διαφορετικές προσεγγίσεις για τους ημιτελικούς της Παρασκευής. 


Ο Ιτούδης προ των πυλών

Από τη μία, η CSKA ξεκινούσε τον ημιτελικό ως η -με διαφορά- καλύτερη επίθεση της διοργάνωσης. Το επιβεβαίωσε πλήρως: 88π, χωρίς να πέσει κάτω από τους 20 σε καμία περίοδο, με 66% 2π, 47% 3π και 100% βολές. Από την άλλη, η άμυνα της αντιμετωπιζόταν με καχυποψία, ειδικά απο τη στιγμή που απέναντι της είχε έναν αντίπαλο με εξαιρετική κυκλοφορία που μπορεί να ανοίξει το γήπεδο όσο καμιά άλλη ομάδα στη διοργάνωση. Κι όσο περισσότερο ανοιχτό είναι το γήπεδο τόσο καλύτερες προϋποθέσεις έχει ένας εκ των Delaney, Singleton ή Randolph σε ενδεχόμενο isolation, τα οποία πολλές φορές κουβάλησαν φέτος τη Lokomotiv. Ο Ιτούδης διάβασε απόλυτα τις αδυναμίες που είχε παρουσιάσει μέχρι τώρα η ομάδα του προσαρμόζοντας το πλάνο του στα πλεονεκτήματα του αντιπάλου. 



Πιο συγκεκριμένα:
1.  Όπως κι όλη την υπόλοιπη χρονιά, κράτησε τον Teodosic στον πάγκο στην αρχή του αγώνα και, το σημαντικότερο, μείωσε στο ελάχιστο τα κοινά λεπτά του με τον De Colo (αφήνοντας έτσι στον Jackson μόλις 5'). Οι Μοσχοβίτες, δίχως να χρειάζεται να κρύψουν δύο παίκτες, είχαν καθ όλη τη διάρκεια μέγεθος και ταχύτητα στην περιφέρεια και ήταν πολύ επιθετικοί τόσο στα off the ball τσεκαρίσματα όσο και στην προσωπική άμυνα.
 2. Ξεκίνησε το Hines πάνω στον Broekhoff (ποντάροντας στην ικανότητα του πρώτου ν’ ακολουθήσει οποιονδήποτε οπουδήποτε στο παρκέ) και τον Kurbanov στον Randolph (ποντάροντας στην απουσία post-game από το ρεπερτόριο του δεύτερου). Η παρουσία του πρώην παίκτη του Ολυμπιακού στην μπροστά αμυντική γραμμή ήταν φόβος ακόμα κι αν βρισκόταν στη δυνατή πλευρά (τα χέρια του είναι πάντα έτοιμα για κλέψιμο και ο τρόπος που το σώμα του απορροφά κραδασμούς και τινάζει τον αντίπαλο θυμίζει Σοφοκλή Σχορτσιανίτη).
3. Έδωσε εντολή για switch everything (επιβεβαιώντας την εκτίμηση της σελίδας) επιλέγοντας να μη στείλει παρά ελάχιστες βοήθειες κι αυτές από το βάθος της αδύνατης πλευράς (διαψευδοντάς μας πλήρως). Εξαιρετική αντιμετώπιση των miss-match από τους παίκτες του Ιτούδη, σε επίπεδα ομαδικής και ατομικής άμυνας (το παιχνίδι ξεκίνησε με τάπα του Vorontsevic στον Delaney ακριβώς σε τέτοια κατάσταση). Χαρακτηριστική η στιγμή που η κάμερα έπιασε τον Έλληνα προπονητή να φωνάζει στους παίκτες του No help, στα μέσα της πρώτης περιόδου.


Εφαρμόζοντας τα παραπάνω, η CSKA εγκαθίδρυσε γρήγορα ένα προβάδισμα το οποίο δεν έχασε σε κανένα σημείο της αναμέτρησης. Η πρώτη περίοδος σε μεγάλο βαθμό καθόρισε το υπόλοιπο του αγώνα: το +11 της CSKA με το οποίο οι δυο ομάδες πήγαν στην πρώτη διακοπή ήταν η μεγαλύτερη διαφορά σε σκορ περιόδου (+1, +1 και +2 υπέρ της Lokomotiv οι υπόλοιπες τρεις). Ο Ιτούδης πήρε πολλά από τον Fridzon (13π, διπλάσιοι από το μ.ο. του) και τον Khryapa στην επιστροφή του στη διοργάνωση (στον οποίο επέμεινε παρά το ότι δεν άρχισε καλά το ματς και δικαιώθηκε στο δεύτερο ημίχρονο), είδε τον Hines ν’ αποτελεί κολόνα για ακόμη μία φορά (8π, 7ριμπ, 3ας σε 37’) και φυσικά τον De Colo ν’ ανοίγει το δρόμο θυμίζοντας Siskauskas στον ημιτελικό του 2009 στο ίδιο γήπεδο. Ο Teodosic είχε αθόρυβα 8π και 6ας, αλλά θα πρέπει ν’ ανέβει αισθητά ενόψει τελικού. 


Η Lokomotiv ξεκίνησε νευρικά: ο Μπαρτζώκας έδωσε μπάλες στον Randolph, προσπαθώντας να αποσυμπιέσει τον Delaney από τη δεδομένα μεγάλη πίεση που θα δεχόταν στην αρχή του αγώνα, αλλά η άμυνα της CSKA χαλούσε διαρκώς τις γωνίες πάσας και τις αποστάσεις αναγκάζοντας τον Αμερικανό forward σε δύσκολα –και άστοχα- off the dribble σουτ.  Singleton και Claver δεν εμφανίστηκαν ποτέ στον αγώνα (8 πόντους συνολικά με 2/13 σουτ) και οι 26 πόντοι του Delaney (με 5/16 σουτ και το εντυπωσιακό 12/12 βολές) δεν πόνεσαν την CSKA όσο θα περίμενε κανείς. Υπήρχε η αίσθηση πως θα αρκούσε ένα ξέσπασμα της Lokomotiv για να επιστρέψει δυναμικά στο παιχνίδι, αλλά αυτό δεν ήρθε ποτέ. Οι 81 πόντοι της με πρώτη ματιά δεν είναι άσχημη επίδοση, αλλά, παρατηρώντας τον εξωπραγματικό αριθμό των 22 επιθετικών ριμπάουντ και του φυσιολογικού των 14 λαθών (μέσος όρος 13,6),  το πρόσημο ήταν αρνητικό σε σχέση με τις απαιτήσεις της περίστασης.


Ο Ιτούδης ήταν ξεκάθαρος νικητής στον εμφύλιο των πάγκων και πάει στον τελικό για ένα ματσάρισμα που πολλοί περιμένουν από τη στιγμή που προβιβάστηκε σε head coach. Η bigger than life προσωπικότητα του Obradovic εναντίον της τεχνοκρατικής αύρας που αποπνέει σε κάθε του εκδήλωση ο Έλληνας προπονητής δε σχηματίζουν πλέον ένα όλο, αλλά τίθενται αντιμέτωπες, για πρώτη φορά σε τέτοιο επίπεδο, σχηματίζοντας τη σκιά ενός rivalry που μπορεί  να σκεπάσει για χρόνια το ευρωπαϊκό μπάσκετ.


Hannibal ante portas Roma (Ο Αννίβας προ των πυλών) 

Καρχηδόνα. Πόλη της Βόρειας Τυνησίας που αναπτύχθηκε την πρώτη χιλιετία π.Χ. και εξελίχθηκε σε μεγάλο και πολυπολιτισμικό κέντρο, φτάνοντας στο σημείο να κυριαρχήσει στη Μεσόγειο. Η ανάπτυξη αντιπαλότητας με τη μεγάλη δύναμη της εποχής, τη Ρώμη, ήταν αναπόφευκτη. Με ηγέτη τον  στρατηγό Αννίβα, οι στρατιωτικές μονάδες τον Καρχηδόνιων διέσχισαν την Ισπανία, και μέσω των Πυρηναίων και των Άλπεων εισέβαλλαν στη Βόρεια Ιταλία πετυχαίνοντας διαδοχικές νίκες. Η Ρώμη άντεξε, αντεπιτέθηκε και απάντησε με απόβαση στη Βόρεια Αφρική, απορρίπτοντας κάθε πρόταση διαπραγμάτευσης από πλευράς των Καρχηδόνιων. Στην περίφημη μάχη της Ζάμα το 202 π.Χ., ο Σκιπίων ο Αφρικανός νίκησε τον Αννίβα. Τον ανάγκασε σε υποταγή, και κατέστρεψε ολοσχερώς την Καρχηδόνα φοβούμενος μια νέα εξέγερση. Η ιστορία της Καρχηδόνας, είναι η ιστορία της Λαμποράλ Κούτσα στο δεύτερο ημιτελικό του Βερολίνου.


Σε έναν αγώνα που συγκρούστηκαν εκ διαμέτρου αντίθετες φιλοσοφίες μπάσκετ, οι Βάσκοι με τον Βέλιμιρ Περάσοβιτς στο ρόλο του Αννίβα επιχείρησαν μία από τις μεγαλύτερες επαναστάσεις στην ιστορία της Ευρωλίγκας, προσπαθώντας να επιβάλλουν τις δικές τους αρχές απέναντι στην κυρίαρχη Φενερμπαχτσε του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Παρά το εντυπωσιακό άνοιγμα του παιχνιδιού από τους Τούρκους, οι οποίοι πέτυχαν ένα σερί 13-0 στα πρώτα τρία λεπτά, οι Βάσκοι είχαν αντίδραση, αποδεικνύοντας πως μόνο τυχαία δεν ήταν η εισβολή τους στο Βερολίνο. Το πρώτο τρίλεπτο ήταν πραγματικά εφιαλτικό για την ομάδα της Βιτόρια, με τους Τούρκους, τέλεια προετοιμασμένους, να εκτελούν υποδειγματικά το επιθετικό τους πλάνο, διαβάζοντας κάθε miss-match, μεταφέροντας σωστά την μπάλα στην περιφέρεια και εκτελώντας με κρύο αίμα σε κάθε ευκαιρία για σουτ τριών πόντων. Ο Περάσοβιτς πέρασε στο παιχνίδι τον Γιάννη Μπουρούση, ώστε να κεφαλαιοποιήσει άμεσα την εμπειρία του Έλληνα σέντερ με την κατηφόρα να γίνεται ήδη επικίνδυνη από πολύ νωρίς. Στην ιστορία της καρχηδονιακής εκστρατείας, τρεις ήταν οι μεγάλες νίκες του Αννίβα επί των Ρωμαίων. Η πρώτη έλαβε χώρα στον ποταμό Τρέβια το 218 π.Χ. και μπορεί να παρομοιαστεί με την επιστροφή των Βάσκων στο παιχνίδι. Ρεσιτάλ από τον Έλληνα σέντερ με άριστες επιλογές, ιδανική εκμετάλλευση κάθε κενού στην άμυνα της Φενερ και διαρκής τροφοδότηση στα cuts των forward, σκορ από το τρίποντο, επιβάρυνση του Ούντοχ με δύο φάουλ μέσα σε δύο λεπτά και intangibles από τα έγκατα της ελληνικής σχολής μπάσκετ.


Ο Ομπράντοβιτς, βλέποντας τους Βάσκους να έχουν επιστρέψει και τον Μπουρούση να έχει πειράξει το μυαλό ολόκληρης της Φενερ και ιδιαίτερα του Ούντοχ, έφερε από τον πάγκο Γιαν Βέσελι και Κώστα Σλούκα με σαφείς εντολές για πιο pick and roll orientated επιθετικές επιλογές προς ανακοπή της ορμής της Λαμποράλ που άρχιζε να παρασύρει τους προβληματισμούς που έθετε ο τουρκικός πάγκος. Η δεύτερη νίκη του Αννίβα έλαβε χώρα στη λίμνη Τρασιμένη το 217 π.Χ. με τους Ρωμαίους να χάνουν 15.000 άντρες και πραγματικά να πανικοβάλλονται. Οι παίκτες του Περάσοβιτς πέτυχαν τη δεύτερη αυτή νίκη απέναντι στο backcourt των Τούρκων επιβάλλοντας πλήρως το ρυθμό της Λαμποράλ στο παιχνίδι. Άνταμς και Τζέιμς ανέβασαν κατακόρυφα την απόδοσή τους, πέτυχαν μεγάλα τρίποντα, ακύρωσαν την παρουσία του Χίκμαν ως defensive stopper και με την ενέργεια που κατέθεσαν στο παρκέ βραχυκύκλωσαν την ομαδική αμυντική λειτουργία της Φενερ.


Στην ιστορία της εκστρατείας, η τρίτη νίκη ήρθε στις Κάννες το 216 π.Χ., με τους Ρωμαίους πλήρως εγκλωβισμένους πλέον, να αποφεύγουν τη μάχη εκ παρατάξεως απέναντι στις δυνάμεις του Καρχηδόνιου στρατηγού. Η απεικόνισή της στο δεύτερο ημιτελικό της Ευρωλίγκας, έλαβε χώρα στο τέταρτο δεκάλεπτο. Η Λαμποράλ επέβαλλε πλήρως κάθε επιθετικό της προσανατολισμό, κατέθεσε τόνους αμυντικού effort σε μια μάχη σώμα με σώμα, ενώ η Φενερ έχασε εντελώς το καθαρό μυαλό και τον κυνισμό στο διάβασμα των καταστάσεων, δείχνοντας ανήμπορη να επιστρέψει. Όταν όμως ο καθοδηγητής του πάγκου σου είναι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, εξαντλείς κάθε πιθανότητα και είσαι διατεθειμένος να πεθάνεις στο παρκέ προκειμένου να εκτελεστούν οι επιλογές του Σέρβου mastermind.


Το 204 π.Χ., οι Ρωμαίοι έκαναν κίνηση αντεπίθεσης με την απόβαση στη Βόρεια Αφρική, υποτάσσοντας τους Καρχηδόνιους του Αννίβα στη μάχη της Ζάμα δύο χρόνια μετά. Αρχηγός των Ρωμαίων ήταν ο Σκιπίων ο Αφρικανός. Αν ο Ομπράντοβιτς ενσάρκωσε τη Ρώμη ως παγκόσμια δύναμη, ο Κώστας Σλούκας αποτέλεσε τον game changer παίρνοντας το ρόλο του στρατηγού Σκιπίωνα στην κρίσιμη στιγμή της αντεπίθεσης για επιβολή. Ο Έλληνας combo αποτύπωσε τις ιδέες του Ζέλικο στο παρκέ, καθοδηγώντας μαεστρικά τη Φενερ στα πέντε τελευταία λεπτά της κανονικής διάρκειας πετυχαίνοντας με προσωπικούς πόντους την ολική επιστροφή που οδήγησε σε παράταση. Το μεγάλο πρόβλημα που πρόδωσε τον Αννίβα στην εισβολή του στη Βόρεια Ιταλία ήταν αυτό του ανεφοδιασμού, λόγω της μεγάλης –για την εποχή- απόστασης μεταξύ Καρχηδόνας και Ισπανίας, όπου ήταν αντίστοιχα τοποθετημένες οι βάσεις του. Το σημερινό παιχνίδι οδηγήθηκε στην παράταση, αλλά σε εκείνο το σημείο ο Περάσοβιτς προδόθηκε από το ασφυκτικά μικρό rotation και την κούραση της ομάδας του. Οι Βάσκοι κατέθεσαν την ψυχή τους στο παρκέ, αλλά με rotation επτά παικτών, χωρίς βάθος στους φόργουορντ και χωρίς κάποιον που να μπορεί να δώσει ανάσες στον Μπουρούση, ήταν αδύνατη η επικράτησή τους στο έξτρα πεντάλεπτο.


Η Λαμποράλ Κούτσα έφτασε πολύ κοντά στο να επιβάλλει την επανάσταση, μεταδίδοντας τις ιδέες της και την επιθετική κατεύθυνση προσωπικής φάσης που τη χαρακτήρισε τη φετινή της φιλοσοφία. Άγγιξαν τη μεγάλη στιγμή, αλλά τελικά απέμειναν να είναι θεατές στο μεγάλο τελικό της Κυριακής. Εκεί θα βρεθεί η άρχουσα τάξη της Ρώμης, με φορέα επιβολής πολιτικής τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς στο δρόμο της οριστικής του εδραίωσης ως σπουδαιότερου προπονητή στην ιστορία του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Η μάχη της Κυριακής

Φενερμπαχτσε εναντίον ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο μεγάλο τελικό, στη σύγκρουση των δύο μεγάλων φαβορί. Ζέλικο Ομπράντοβιτς εναντίον Δημήτρη Ιτούδη και τα ερωτηματικά για το τι θα παρουσιαστεί στην αρένα του Βερολίνου είναι πάρα πολλά. Το Hoop Fiction θα επανέλθει την Κυριακή για την παρουσίαση της τελευταίας μάχης. 









Δεν υπάρχουν σχόλια: